Ειρήνη και ευτυχία

Κωδικός συμμετοχής: bda912856c32441b9da7f61cd6c15a9a

Μονάδα: Άτομο

Τοποθεσία δημιουργίας: Phường Văn Miếu - Quốc Tử Giám, Hà Nội, Việt Nam

Η εθνική ανεξαρτησία πρέπει πάντα να συνδέεται με την ελευθερία και την ευτυχία του λαού. Η ιστορία του έθνους θυμάται για πάντα την 2α Σεπτεμβρίου 1945, όταν ο Πρόεδρος Χο Τσι Μινχ διάβασε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας που έδωσε τη γέννηση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ (τώρα Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ). Δεν ήταν τυχαίο ότι, ανοίγοντας αυτό το αθάνατο ηρωικό λογοτεχνικό έργο, παρέθεσε αμέσως τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών του 1776: «Όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι. Είναι προικισμένοι από τον Δημιουργό τους με ορισμένα αναφαίρετα δικαιώματα· μεταξύ αυτών είναι η ζωή, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας» και τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη της Γαλλικής Επανάστασης του 1791: «Οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και με ίσα δικαιώματα και πρέπει πάντα να παραμένουν ελεύθεροι και με ίσα δικαιώματα». Η Αυγουστιάτικη Επανάσταση του 1945, με επικεφαλής το Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ, δεν είχε άλλο σκοπό από το να φέρει ανεξαρτησία και ελευθερία στη χώρα και δικαιώματα στον λαό. Πρέπει να ειπωθεί ότι στο Βιετνάμ, οι πρώτοι που ύψωσαν τη σημαία ενάντια στους Γάλλους εισβολείς ήταν πατριώτες βασιλιάδες και πατριώτες Κομφουκιανοί λόγιοι. Από το κίνημα Can Vuong με επικεφαλής τον βασιλιά Ham Nghi μέχρι το Yen. Η εξέγερση με επικεφαλής τον Hoang Hoa Tham ήταν ένα μακρύ και τραγικό ταξίδι καταπολέμησης των εισβολέων, αλλά στο τέλος όλα απέτυχαν. Το Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ ανέλαβε την ιστορική αποστολή να υψώσει τη σημαία της εθνικής, δημοκρατικής και λαϊκής επανάστασης για να απελευθερώσει τη χώρα από την ξένη κυριαρχία, να καταργήσει το παλιό καθεστώς και να εγκαθιδρύσει και να οικοδομήσει ένα νέο καθεστώς, μια νέα και πιο προοδευτική ζωή. Ο επαναστατικός και ανθρώπινος χαρακτήρας εκδηλώνεται εκεί. Έχοντας περάσει από πολλές σκαμπανεβάσματα των καιρών, αυτό δεν έχει αλλάξει καθόλου. Έχουν υπάρξει αλλαγές στη στρατηγική και την τακτική, αλλά ο ευγενής στόχος της πορείας που επέλεξε το Κόμμα και ο θείος Ho παραμένει ο ίδιος, με το πνεύμα του «να είναι αμετάβλητος, να ανταποκρίνεται σε όλες τις αλλαγές». Ο επαναστατικός στόχος, εν ολίγοις, εξακολουθεί να είναι «εθνική ανεξαρτησία και σοσιαλισμός».